Intuitio Dei

Het strooien van denkbeelden met betrekking op eender welke toekomst blijkt een niet betrouwbare speculatie te zijn (Krishnamurti) want ons denken is niet op het Licht geënt: het ‘schouwen in het licht der eeuwigheid’, zoals Spinoza propageert, is niet louter een mentale activiteit. Het is ons niet gegeven met ons huis-tuin-en-keuken pragmatisme dat ook nog eens ‘profit’ zoekt, het eeuwige waar te nemen.

Onze Intuitio Dei, onze zuivere en onpersoonlijke intuïtie als basis voor dat verheven schouwen in het licht der eeuwigheid is er niet meer. Er zijn wat dat betreft in Engeland al filosofen die ervoor pleiten om het vijfde hoofdstuk van Spinoza’s Ethica te schrappen en ook een Nederlandse natuurkundige als Vincent Icke neemt Spinoza’s begrip van oneindigheid en eeuwigheid niet serieus en ziet dat als een wetenschappelijke misstap.

Als de Intuitio Dei werkzaam wordt, het waarnemen van de roos in het innerlijk, dan doorziet men de samenhang, de onderlinge afhankelijkheid van alle systemen, machtsconcentraties, archonten, media in de wereld van de tijd. Men ziet de structuren in machtspatronen, manupilatietechnieken, hoe ze ontstaan juist door het ongebreidelde denken in de tijdruimte van de menselijke levensgolf.

In het Licht van de Eeuwige verdwijnt de complexiteit per definitie in het ‘apeiron’, ‘het totaal onbegrensde’ van de Grieken.

Dan zijn beide waar: alles is samenzwering, maar niets houdt stand in het onbegrensde van de godheid.

Als gezegd wordt ‘alles zal verwaaien wat op het Licht niet is geënt’ betekent dat dan meteen dat structuren, patronen, ordeningen alleen tijdelijk kunnen zijn? Gelukkig geeft de Griekse mythologie ook aan dat het niet zozeer chaos is die de tijdruimte regeert, maar dat integendeel structuur en ordening, maat en regel in de kosmos heersen.

Niet Uranos heerst over de wereld van de tijdruimte, maar Chronos, die structuur, ritme, ordening en vastigheid geeft aan de materiële en niet-materële werkelijkheid. Dus in principe zal de wereld zich daar ook naar richten.

In de analyses van de gnostieken en hermetici met betrekking tot de overheersing van de archonten en eonen in de geestelijke wereld staan gnosis en pleroma als het ware loodrecht op die machten.De Gnosis maakt duidelijk geen deel uit van de hiërarchische archontenhuishouding.